«مربی کودک» چونان یک «عامل تربیتی» در نظام تعلیم و تربیت اسلامی است که به صورت حرفه‌ای تمهیدات لازم برای یادگیری و رشد و تربیت کودکان زیر هفت سال را فراهم می‌کند. از این رو باید از شایستگی‌هایی متناسب با این رسالت برخوردار باشد و به طور مستمر نیز خود را ارتقا دهد. از طرفی سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک به عنوان تنها مرجع انحصاری راهبری، ساماندهی، هدایت و نظارت بر منابع انسانی شایسته برای تعلیم و تربیت کودکان تا شش سال تمام، متولی تدوین چارچوب شایستگی‌ها و صلاحیت‌های حرفه‌ای نیروی انسانی، تعیین سازوکار احراز و صدور گواهینامه حرفه‌ای و همچنین طراحی و استقرار نظام تربیت مربی کودک با مشارکت دستگاه‌ها و نهادهای ذیربط و اجرای دوره‌های توانمندسازی و مهارت آموزی با استفاده از ظرفیت مراکز آموزشی و فرهنگی می‌باشد.

بر این اساس، برنامه‌ریزی برای تربیت مربیان ارشد که توانمند در آموزش مربیان سراسر کشور باشند شروع شد و اولین دوره آن زمستان 1402 به صورت آزمایشی برای 7 استان کشور برگزار گردید.